Separatory koalescencyjne firmy ACO są urządzeniami przepływowymi. W celu zagwarantowania wymaganego przepisami stopnia oczyszczenia ścieków z substancji olejowych (poniżej 15 mg/l na wylocie) należy każdy separator poprzedzić odpowiedniej pojemności osadnikiem, w którym następuje sedymentacja (wytrącenie) zawiesiny mineralnej (piasek, żwir, muł, popioły itp.). Może on być niezależnym urządzeniem zainstalowanym przed separatorem lub zintegrowany z separatorem (Oleopator P i Oleolift P wolnostojące).
Oczyszczanie ścieków z substancji olejowych następuje w części separacyjnej gdzie zachodzą zjawiska koalescencji i flotacji. Większe cząsteczki oleju flotują (unoszą się pod wpływem różnicy ciężarów ku górze). Natomiast te, które uległy wielokrotnym podziałom odkładają się na powierzchni filtra koalescencyjnego (zjawisko adsorpcji), gdzie łączą się w większe cząsteczki (koalescencja) aż do momentu kiedy zaczynają flotować, tworząc na powierzchni warstwę filmu olejowego. Oczyszczone z substancji olejowych ścieki wypływają z separatora przez zasyfonowany odpływ wyposażony w "pływakowe" zamknięcie. Odpowiednio wytarowany "pływak" unosi się na granicy faz woda/substancja olejowa. W chwili przekroczenia granicznej ilości gromadzenia oleju (różnej dla różnych wielkości separatorów) opada do gniazda zamykając odpływ z separatora. Uniemożliwia to skażenie kanalizacji lub wód odbiornika substancjami ropopochodnymi.
Specyficzną grupą separatorów są separatory wolnostojące. Z przyczyn praktycznych oraz eksploatacyjnych (łatwa konserwacja) wykonywane z polietylenu. Taka konstrukcja, oraz niewielkie gabaryty umożliwiają montaż takiego urządzenia w obrębie budynku, w pomieszczeniu technicznym celem odbioru wód z powierzchni np. parkingu wielopoziomowego. Urządzenia tego typu są dostosowane do specyfiki lokalizacji, zwłaszcza jeżeli chodzi o wielkość, jak również skład ilościowy oraz jakościowy spływu powierzchniowego. Firma ACO jako jedna z pierwszych wprowadziła na rynek tworzywowe separatory koalescencyjne zintegrowane z komorą pomp. Uwalnia to inwestorów i projektantów od ograniczeń związanych z zależnością między rzędnymi konstrukcyjnymi budynku a położeniem wlotu do kanalizacji grawitacyjnej.
