FAQ - Najczęściej zadawane pytania
Informacje ogólne
Zgodnie z normą DIN 4040, część 100, w celu zapewnienia prawidłowej funkcjonalności instalacji separatorów należy przeprowadzać ich konserwację co najmniej raz w roku przez osobę posiadającą odpowiednie kwalifikacje.
Uwaga: Zgodnie z DIN 4040 regularnej konserwacji wymagają również przepompownie ścieków zlokalizowane za separatorami tłuszczu, aby zapewnić prawidłową pracę całej instalacji z separatorem
W tym zakresie nie ma normatywnych wytycznych. Instalacja może być jednak użytkowana dopiero po przeprowadzeniu odbioru generalnego oraz prawidłowym uruchomieniu przez fachowca.
W razie potrzeby należy również uwzględnić wytyczne producenta separatora tłuszczu. Szczegółowe informacje znajdują się w instrukcji montażu i obsługi. Dokumenty dostępne są na stronie ACO Serwis.
Montaż i instalacja
Jest to zasadniczo możliwe, jednak prace te powinien wykonać serwis ACO. Dobór odpowiednich komponentów, ich fachowy montaż lub doposażenie oraz ustawienie parametrów wymagają specjalistycznej wiedzy na temat danej instalacji separatora tłuszczu.
Uwaga: Docelowy stopień rozbudowy należy w miarę możliwości określić już na etapie planowania instalacji lub pierwszego zakupu, gdyż jest to rozwiązanie najbardziej ekonomiczne. Doposażenie jest możliwe, ale zwykle wiąże się z dodatkowymi kosztami.
Akcesoria i elementy uzupełniające
Pompa ta ma większą wysokość podnoszenia i wydajność i stosowana jest tam, gdzie warunki lokalne nie pozwalają na użycie standardowej pompy V30. Granice pracy pomp określone są przez ich charakterystyki, dostępne w instrukcji montażu i obsługi separatora tłuszczu. Dokumenty można pobrać z katalogu online ACO Serwis.
Pompa HD jest elementem systemu czyszczenia wewnętrznego separatora tłuszczu. Czasy czyszczenia (przed i po) są w zależności od typu urządzenia wstępnie ustawione w sterowniku. Zmiana możliwa jest w menu ustawień, a w starszych szafkach poprzez potencjometry obrotowe na froncie. Uwaga: niektóre szafki umożliwiają zmianę parametrów tylko po aktywowaniu trybu serwisowego.
Prawdopodobnie ciśnienie wody w przewodzie doprowadzającym jest zbyt wysokie. Należy je zredukować za pomocą reduktora ciśnienia do poziomu umożliwiającego prawidłowe napełnianie bez przelewania. Uwaga: w przypadku separatorów z systemem czyszczenia HD zasilanym z wbudowanego zbiornika należy po regulacji reduktora sprawdzić działanie poprzez kilka testów manualnych. Pompa HD musi pracować bez zakłóceń i nie może zasysać powietrza.
Czas napełniania jest częścią programu opróżniania separatora tłuszczu i odpowiada za ponowne napełnianie wodą. W zależności od typu i roku produkcji sterowanie odbywa się np. poprzez pomiar poziomu w separatorze. Normalny poziom jest fabrycznie ustawiony. Zmiana jest możliwa w menu ustawień, a w starszych szafkach poprzez potencjometry na froncie w połączeniu z przełącznikami DIP wewnątrz. Uwaga: niektóre szafki pozwalają na zmianę parametrów tylko w trybie serwisowym.
Od kwietnia 2016 elektrozawór uruchamiany jest automatycznie co 12 godzin na 10 sekund. Interwały i czasy otwarcia można zmieniać w menu sterownika. W starszych szafkach zawór uruchamiany jest raz dziennie i nie ma możliwości zmiany częstotliwości; w niektórych można jedynie ustawić czas otwarcia. Uwaga: niektóre szafki umożliwiają zmianę parametrów tylko w trybie serwisowym.
Przykład: już kilka dni po opróżnieniu osiągnięta zostaje maksymalna pojemność magazynowa separatora. W takim przypadku należy sprawdzić dobór separatora. Konieczne jest porównanie rzeczywistych warunków i sposobu użytkowania z danymi przyjętymi w pierwotnym projekcie. Szczegółowe informacje dotyczące doboru separatorów tłuszczu dostępne są na stronie ACO Serwis.
Informacje ogólne
Klapowe zabezpieczenia przeciwzalewowe ACO do przewodów rurowych (ACO Triplex) zostały przebadane pod kątem odporności na temperaturę do 70°C (zgodnie z EN 13564).
Klapowe zabezpieczenia przeciwzalewowe w wpustach podłogowych (ACO Junior) zostały przebadane pod kątem odporności na temperaturę do 95°C.
UWAGA: Należy bezwzględnie uwzględniać odporność temperaturową podłączonych przewodów rurowych. Przykładowo, rura kanalizacyjna KG jest odporna jedynie do 40°C. Ponadto do kanalizacji publicznej mogą być odprowadzane ścieki o maksymalnej temperaturze 35°C.
Konserwacja
Dla zapewnienia prawidłowej funkcjonalności wymagane są comiesięczne kontrole wykonywane przez właściciela/użytkownika oraz półroczne kontrole i konserwacje wykonywane przez osobę posiadającą odpowiednie kwalifikacje lub rzeczoznawcę.
Wymagania te opisane są w normie DIN 1986, część 3.
Więcej informacji dotyczących konserwacji →
Klapowe zabezpieczenia przeciwzalewowe do wód opadowych i ścieków bez fekaliów mogą być konserwowane i kontrolowane przez osoby posiadające specjalistyczną wiedzę.
Natomiast klapowe zabezpieczenia przeciwzalewowe do ścieków zawierających fekalia mogą być konserwowane i kontrolowane wyłącznie przez osoby wykwalifikowane (fachkundige Personen).
Osoba posiadająca wiedzę specjalistyczną:
Kto jest „osobą posiadającą wiedzę specjalistyczną” zgodnie z DIN 1986-100?
„Za osobę posiadającą wiedzę specjalistyczną uważa się pracowników operatora lub osoby trzecie działające na jego zlecenie, które na podstawie swojego wykształcenia, wiedzy oraz praktycznego doświadczenia są w stanie zagwarantować prawidłowe przeprowadzanie ocen i kontroli w danym zakresie.
Osoba taka może nabyć kompetencje wymagane do określonych inspekcji i testów funkcjonalnych (np. separatorów, małych oczyszczalni ścieków, urządzeń przeciwcofkowych – z wyjątkiem typu 3 do ścieków fekalnych) poprzez udział w szkoleniu zakończonym instruktażem na miejscu, oferowanym np. przez producentów, stowarzyszenia branżowe, izby rzemieślnicze czy organizacje rzeczoznawcze działające w obszarze techniki separacyjnej.”
Osoba wykwalifikowana:
Kto jest „osobą wykwalifikowaną” zgodnie z DIN 1986-100?
„Osobami wykwalifikowanymi są pracownicy niezależnych przedsiębiorstw, rzeczoznawcy lub inne instytucje, które posiadają udokumentowaną wiedzę specjalistyczną w zakresie eksploatacji, konserwacji i kontroli separatorów w wymaganym zakresie, a także odpowiednie wyposażenie techniczne do ich badania.
W indywidualnych przypadkach takie kontrole mogą być również wykonywane w dużych jednostkach organizacyjnych przez wewnętrznych specjalistów operatora, którzy są niezależni (niepodporządkowani w zakresie swoich obowiązków), posiadają równoważne kwalifikacje oraz odpowiednie wyposażenie techniczne.”
Do zakresu konserwacji należą następujące działania:
- oczyszczenie urządzenia przeciwcofkowego,
- kontrola uszczelek i powierzchni uszczelniających,
- wymiana uszkodzonych elementów,
- sprawdzenie mechaniki i stanu części ruchomych, w razie potrzeby nasmarowanie,
- prawidłowy montaż elementów,
- sprawdzenie działania zamknięcia awaryjnego,
- przeprowadzenie próby szczelności.
Szczegółowe informacje dotyczące konserwacji znajdują się w instrukcji montażu i obsługi danego produktu. Instrukcje te są dostępne do pobrania na stronie internetowej ACO Serwis
Podczas badania z użyciem lejka testowego (dostarczanego w zestawie dla typów 2, 3 i 5) symulowana jest cofka. W ten sposób sprawdzana jest szczelność oraz funkcjonowanie automatycznych klap zamykających.
Klapa przeciwcofkowa uznawana jest za wystarczająco szczelną, jeżeli w ciągu 10 minut do lejka testowego trzeba dolać mniej niż 500 ml wody.
Szczegółowy opis przeprowadzenia próby znajduje się w instrukcji obsługi danego produktu. Instrukcje te można pobrać ze strony internetowej ACO Serwis
Montaż i instalacja
Nie, nie jest to dozwolone. Cofka zagraża wyłącznie pomieszczeniom położonym poniżej poziomu cofki. Z tego względu, zgodnie z normą, zabezpieczeniem mogą być objęte tylko te pomieszczenia. Ma to istotne uzasadnienie: klapy przeciwcofkowe odcinają przewód kanalizacyjny zarówno przed ściekami cofającymi się, jak i przed ściekami odpływającymi.
Oznacza to, że w przypadku cofki ścieki nie przedostają się do wnętrza, ale jednocześnie ścieki powstające na wyższych kondygnacjach nie mogą odpływać. Zbierają się one w przewodzie, aż do momentu, gdy wypłyną w najniższym punkcie instalacji (np. brodzik prysznicowy w piwnicy), co skutkuje zalaniem pomieszczenia.
Rozwiązaniem w takiej sytuacji są przepompownie ścieków, które w przypadku cofki tłoczą ścieki z budynku do kanalizacji publicznej.
Jedynie w wyjątkowych przypadkach przy modernizacjach dopuszcza się podłączenie pionów powyżej poziomu cofki do klap przeciwcofkowych.
Nie. Klapy przeciwcofkowe ACO Triplex są dopuszczone i przeznaczone wyłącznie do ścieków bez fekaliów. W innym przypadku może dojść do zatorów i awarii funkcjonowania systemu.
Do ścieków zawierających fekalia w pomieszczeniach o drugorzędnym przeznaczeniu należy stosować zawory ACO Quatrix-K, natomiast w przypadku ciągłego odwadniania lub w pomieszczeniach z mieniem o wysokiej wartości – np. przepompownie ścieków ACO Muli-Star DDP lub ACO Muli-UF.
Aby skropliny mogły spływać z powrotem do klapy przeciwcofkowej.
Jeżeli przewód zostanie ułożony nieprawidłowo, klapa może nie działać podczas uruchomienia, a na sterowniku pojawi się sygnalizacja usterki (migająca kontrolka akumulatora). Do pracy w trybie normalnym wymagany jest naładowany akumulator, dlatego pełna funkcjonalność dostępna jest dopiero po jego całkowitym naładowaniu.
Zawór przeciwcofkowy produkowany do roku 2015 włącznie.
Dokładny rok produkcji oraz numer seryjny znajdują się na tabliczce znamionowej automatu przeciwcofkowego ACO Quatrix-K, umieszczonej na pokrywie obudowy.
Jeśli tabliczka nie jest już czytelna, można posłużyć się innymi cechami rozpoznawczymi:
- jeśli sterownik posiada 4 diody LED, oznacza to urządzenie wyprodukowane do roku 2015,
- jeśli sterownik posiada 7 diod LED, oznacza to urządzenie wyprodukowane od roku 2016.
Sterownik powinien być montowany w miejscu zabezpieczonym przed mrozem i wilgocią, czyli nie w samej studzience.
Rozwiązania:
- poprowadzenie pustego przewodu (lej rury) do budynku,
- ewentualne zastosowanie zestawu przedłużającego,
- montaż w ogrzewanej szafce zewnętrznej.
UWAGA: Przewód pneumatyczny musi być poprowadzony ze sterownika do urządzenia ze stałym spadkiem.
Aby skropliny mogły spływać z powrotem do klapy przeciwcofkowej.
Jeżeli kondensat nie może odpłynąć, zatrzymana woda uniemożliwia przekazanie zmiany ciśnienia do sterownika. W efekcie, w przypadku cofki, urządzenie nie zamknęłoby się.
Odpowiednie naklejki ostrzegawcze, zwracające uwagę na ten istotny wymóg, znajdują się bezpośrednio na przewodzie ciśnieniowym oraz na opakowaniu zestawu elektrycznego.
Włączenie:
Urządzenie uruchamia się poprzez włożenie wtyczki zasilającej do gniazdka.
Po nawiązaniu połączenia następuje kontrola akumulatora (ok. 15 sekund) i w razie potrzeby jego ładowanie (maks. 10 minut). Następnie wykonywany jest przejazd referencyjny klapy silnikowej.
Wyłączenie:
Należy wyjąć wtyczkę zasilającą z gniazdka, a następnie przytrzymać obydwa przyciski przez ok. 3 sekundy. Wszystkie diody LED zaświecą się jednocześnie – wtedy urządzenie zostaje wyłączone.
Po podaniu zasilania sterownik uruchamia się i przeprowadza test akumulatora.
Przez około 15 sekund sprawdzany jest jego stan naładowania.
- Jeżeli poziom naładowania jest zbyt niski, akumulator jest doładowywany przez maksymalnie 10 minut.
- Jeżeli włączy się alarm, oznacza to, że akumulator jest głęboko rozładowany, uszkodzony lub bezpiecznik jest przepalony.
– klapa, wrzeciono lub gwint czerwonego popychacza klapy są silnie zanieczyszczone, co uniemożliwia pełne otwarcie lub zamknięcie. Ten błąd często wykrywany jest podczas automatycznego testu (co 4 tygodnie).
Rozwiązanie: wykonać konserwację, patrz FAQ Konserwacja.
– po ponownym montażu czerwony popychacz nie jest w stanie podnieść klapy. Sterownik rozpoznaje, że klapa nie znajduje się w wymaganej pozycji końcowej „otwarta”, w efekcie wyświetlana jest awaria.
Rozwiązanie: patrz FAQ Konserwacja.
– sytuacja analogiczna jak w pkt 5: urządzenie zostało zdemontowane przy otwartej klapie, a po montażu popychacz nie może jej podnieść. Sterownik rejestruje brak pozycji końcowej „otwarta” i zgłasza usterkę.
Rozwiązanie: patrz FAQ Konserwacja.
Zawór przeciwcofkowy produkowany od roku 2016.
Dokładny rok produkcji oraz numer seryjny znajdują się na tabliczce znamionowej automatu przeciwcofkowego ACO Quatrix-K, umieszczonej na pokrywie obudowy.
Jeżeli tabliczka jest nieczytelna, można skorzystać z dodatkowych cech identyfikacyjnych:
- jeśli sterownik posiada 7 diod LED → urządzenie wyprodukowane od roku 2016,
- jeśli sterownik posiada 4 diody LED → urządzenie wyprodukowane do roku 2015
Sterownik powinien być montowany w miejscu chronionym przed mrozem i wilgocią, czyli nie w samej studzience.
Rozwiązania:
- poprowadzenie pustego przewodu (lejrury) do wnętrza budynku,
- ewentualne zastosowanie zestawu przedłużającego,
- montaż w ogrzewanej szafce zewnętrznej.
UWAGA: Przewody nie mogą być zaginane ani przygniatane – należy przestrzegać minimalnego promienia gięcia.
Włączenie:
Urządzenie uruchamia się poprzez włożenie wtyczki zasilającej do gniazdka – natychmiast rozpoczyna się przejazd referencyjny.
Po podłączeniu do sieci należy od razu podłączyć także wtyk akumulatora (kabel z konektorem oczkowym).
Opis procedury włączania znajduje się na pokrywie komory akumulatora sterownika.
Wyłączenie:
Najpierw należy odłączyć wtyk akumulatora, a następnie wyjąć wtyczkę zasilającą – urządzenie zostaje wyłączone.
Instrukcja tego procesu również znajduje się na pokrywie komory akumulatora sterownika.
Takie wyłączenie stanowi „twardy reset”, który może być pomocny przy usuwaniu usterek.
Istnieje kilka możliwych powodów. Jak jednak rozpoznać właściwą przyczynę?
- Faktyczna awaria silnika – jeśli doszło do rzeczywistego uszkodzenia silnika, zazwyczaj nie słychać żadnych odgłosów pracy.
Rozwiązanie: wymiana silnika. - Silnik zamyka klapę, a następnie ponownie ją otwiera i przechodzi w tryb awarii – sterownik kontroluje prawidłowy ruch klapy i wykrywa, czy została ona całkowicie otwarta lub prawidłowo zamknięta.
- Silne zabrudzenie klapy, wrzeciona lub gwintu czerwonego popychacza – elementy są tak zanieczyszczone, że klapa nie może dojechać do pozycji końcowych „zamknięta” lub „otwarta”. Taki błąd jest np. wykrywany podczas automatycznego testu (co 4 tygodnie).
Rozwiązanie: przeprowadzić konserwację (patrz FAQ Konserwacja). - Demontaż urządzenia przy otwartej klapie silnikowej – po ponownym montażu czerwony popychacz nie jest w stanie podnieść klapy. Sterownik rozpoznaje, że klapa nie znajduje się w wymaganej pozycji końcowej „otwarta”, i zgłasza awarię.
Zalecenie: przed pracami konserwacyjnymi ustawić klapę silnikową w pozycji serwisowej (przytrzymać oba przyciski ok. 3 sekundy).
Rozwiązanie: patrz FAQ Konserwacja - Po konserwacji pojawia się komunikat o awarii silnika – sytuacja analogiczna jak w punkcie 4: urządzenie zostało zdemontowane, gdy klapa była otwarta, a po ponownym montażu popychacz nie mógł jej podnieść. Sterownik zgłasza brak pozycji końcowej „otwarta”.
Zalecenie: przed konserwacją zawsze ustawiać klapę w pozycji serwisowej.
Rozwiązanie: patrz FAQ Konserwacja
Ogólne informacje
Zgodnie z DIN 1986, część 100 oraz EN 12056 przepompownie ścieków powinny być raz w miesiącu sprawdzane pod kątem sprawności działania i szczelności poprzez obserwację jednego cyklu pracy.
Przepompownia musi być utrzymywana przez użytkownika w czystości i w stanie umożliwiającym dostęp do kontroli i konserwacji.
Konserwacja powinna być wykonywana przez autoryzowany zakład specjalistyczny.
Kompresor nieprzerwanie wprowadza powietrze do przewodu pomiarowego, co zapobiega jego zaklejaniu się przez media tworzące kożuch (np. tłuszcze) i utracie wiarygodności pomiaru.
Jeśli zainstalowany jest minikompresor, należy odpowiednio dostosować punkty przełączania w sterowaniu. Końcówka przewodu pomiarowego musi być zawsze zanurzona w wodzie.
Obowiązkowe jest zastosowanie pomp podwójnych, jeśli dopływ ścieków nie może być przerwany.
a) dla instalacji wg DIN EN 12050-1:
- wszystkie elementy mające kontakt z medium muszą być odporne na ścieki,
- urządzenia elektryczne wewnątrz zbiornika przepompowni powinny odpowiadać co najmniej kategorii urządzeń 3 zgodnie z dyrektywą 2014/34/UE.
b) dla instalacji wg DIN EN 12050-2:
- wszystkie elementy mające kontakt z medium muszą być odporne na ścieki,
- urządzenia elektryczne wewnątrz zbiornika przepompowni powinny odpowiadać co najmniej kategorii urządzeń 3 zgodnie z dyrektywą 2014/34/UE,
- wolnostojące zbiorniki przepompowni wewnątrz budynków muszą być szczelne przy ciśnieniu wewnętrznym 0,5 kPa (50 mm słupa wody) oraz wentylowane przez dach.
c) dla instalacji wg DIN EN 752 – dodatkowo do wymagań z punktu a):
- wszystkie elementy mające kontakt z medium muszą być odporne na ścieki,
- urządzenia elektryczne wewnątrz zbiornika przepompowni powinny odpowiadać co najmniej kategorii urządzeń 3 zgodnie z dyrektywą 2014/34/UE,
- przepompownie i instalacje pompowania ścieków muszą być wyposażone w niezależny od sieci system alarmowy, który sygnalizuje optycznie i akustycznie przerwanie odpływu ścieków.
Tak. Dla instalacji na ścieki fekalne wg DIN EN 12050-1 należy zamontować zawór odcinający na przewodzie tłocznym za zaworem zwrotnym.
Dla przepompowni ścieków bez fekaliów wg DIN EN 12050-2 zawór odcinający na przewodach < DN 80 jest opcjonalny.
Jeśli nie ma zaworu odcinającego, zawór zwrotny musi być wyposażony w urządzenie napowietrzające lub należy zapewnić inną możliwość opróżnienia przewodu.
Przyczyna błędu
W szczególności w przypadku pomp zatapialnych z żeliwa stosowanych w przepompowniach lub studzienkach szybko tworzy się na powierzchni pompy warstwa rdzy. Wielu użytkowników zastanawia się, czy jest to szkodliwe i jak temu przeciwdziałać.
Temat ten został szerzej omówiony w materiale wideo, który odpowiada na najczęściej zadawane pytania dotyczące korozji.
Instalacja i montaż
Materiał przewodu tłocznego musi być odporny na pompowane medium. Dodatkowo powinien wytrzymać ciśnienie równe 1,5-krotności maksymalnego ciśnienia pompy.
Przykład: jeśli pompa wytwarza maksymalne ciśnienie 1 bar, rura musi wytrzymać co najmniej 1,5 bar.
Najczęściej stosuje się rury: SML, stal nierdzewna, PE, PVC-U (dla małych średnic nominalnych).
Zgodnie z DIN EN 12056-4, punkt 5.3 „Wentylacja”:
- przepompownie ścieków zawierających fekalia (wg DIN EN 12050-1) muszą być odpowietrzane ponad dach,
- przewód wentylacyjny może być podłączony zarówno do wentylacji głównej, jak i wtórnej,
- wentylacja przepompowni nie może być łączona z przewodem wentylacyjnym separatora tłuszczu po stronie dopływu,
- przepompownie do ścieków bez fekaliów (wg DIN EN 12050-2), jeśli mają być szczelnie zamknięte pod względem zapachów, również muszą być wentylowane ponad dach,
- w przeciwnym razie mogą być wentylowane przez filtr węglowy lub bezpośrednio do pomieszczenia.
Uwaga: stosowanie zaworów napowietrzających lub odpowietrzników wymuszonych jest zabronione w strefach zagrożonych cofką.
Informacje ogólne
Zgodnie z normą DIN 4040, część 100, w celu zapewnienia prawidłowej funkcjonalności instalacji separatorów należy przeprowadzać ich konserwację co najmniej raz w roku przez osobę posiadającą odpowiednie kwalifikacje.
Uwaga: Zgodnie z DIN 4040 regularnej konserwacji wymagają również przepompownie ścieków zlokalizowane za separatorami tłuszczu, aby zapewnić prawidłową pracę całej instalacji z separatorem
W tym zakresie nie ma normatywnych wytycznych. Instalacja może być jednak użytkowana dopiero po przeprowadzeniu odbioru generalnego oraz prawidłowym uruchomieniu przez fachowca.
W razie potrzeby należy również uwzględnić wytyczne producenta separatora tłuszczu. Szczegółowe informacje znajdują się w instrukcji montażu i obsługi. Dokumenty dostępne są na stronie ACO Serwis.
Montaż i instalacja
Jest to zasadniczo możliwe, jednak prace te powinien wykonać serwis ACO. Dobór odpowiednich komponentów, ich fachowy montaż lub doposażenie oraz ustawienie parametrów wymagają specjalistycznej wiedzy na temat danej instalacji separatora tłuszczu.
Uwaga: Docelowy stopień rozbudowy należy w miarę możliwości określić już na etapie planowania instalacji lub pierwszego zakupu, gdyż jest to rozwiązanie najbardziej ekonomiczne. Doposażenie jest możliwe, ale zwykle wiąże się z dodatkowymi kosztami.
Akcesoria i elementy uzupełniające
Pompa ta ma większą wysokość podnoszenia i wydajność i stosowana jest tam, gdzie warunki lokalne nie pozwalają na użycie standardowej pompy V30. Granice pracy pomp określone są przez ich charakterystyki, dostępne w instrukcji montażu i obsługi separatora tłuszczu. Dokumenty można pobrać z katalogu online ACO Serwis.
Pompa HD jest elementem systemu czyszczenia wewnętrznego separatora tłuszczu. Czasy czyszczenia (przed i po) są w zależności od typu urządzenia wstępnie ustawione w sterowniku. Zmiana możliwa jest w menu ustawień, a w starszych szafkach poprzez potencjometry obrotowe na froncie. Uwaga: niektóre szafki umożliwiają zmianę parametrów tylko po aktywowaniu trybu serwisowego.
Prawdopodobnie ciśnienie wody w przewodzie doprowadzającym jest zbyt wysokie. Należy je zredukować za pomocą reduktora ciśnienia do poziomu umożliwiającego prawidłowe napełnianie bez przelewania. Uwaga: w przypadku separatorów z systemem czyszczenia HD zasilanym z wbudowanego zbiornika należy po regulacji reduktora sprawdzić działanie poprzez kilka testów manualnych. Pompa HD musi pracować bez zakłóceń i nie może zasysać powietrza.
Czas napełniania jest częścią programu opróżniania separatora tłuszczu i odpowiada za ponowne napełnianie wodą. W zależności od typu i roku produkcji sterowanie odbywa się np. poprzez pomiar poziomu w separatorze. Normalny poziom jest fabrycznie ustawiony. Zmiana jest możliwa w menu ustawień, a w starszych szafkach poprzez potencjometry na froncie w połączeniu z przełącznikami DIP wewnątrz. Uwaga: niektóre szafki pozwalają na zmianę parametrów tylko w trybie serwisowym.
Od kwietnia 2016 elektrozawór uruchamiany jest automatycznie co 12 godzin na 10 sekund. Interwały i czasy otwarcia można zmieniać w menu sterownika. W starszych szafkach zawór uruchamiany jest raz dziennie i nie ma możliwości zmiany częstotliwości; w niektórych można jedynie ustawić czas otwarcia. Uwaga: niektóre szafki umożliwiają zmianę parametrów tylko w trybie serwisowym.
Przykład: już kilka dni po opróżnieniu osiągnięta zostaje maksymalna pojemność magazynowa separatora. W takim przypadku należy sprawdzić dobór separatora. Konieczne jest porównanie rzeczywistych warunków i sposobu użytkowania z danymi przyjętymi w pierwotnym projekcie. Szczegółowe informacje dotyczące doboru separatorów tłuszczu dostępne są na stronie ACO Serwis.
Informacje ogólne
Klapowe zabezpieczenia przeciwzalewowe ACO do przewodów rurowych (ACO Triplex) zostały przebadane pod kątem odporności na temperaturę do 70°C (zgodnie z EN 13564).
Klapowe zabezpieczenia przeciwzalewowe w wpustach podłogowych (ACO Junior) zostały przebadane pod kątem odporności na temperaturę do 95°C.
UWAGA: Należy bezwzględnie uwzględniać odporność temperaturową podłączonych przewodów rurowych. Przykładowo, rura kanalizacyjna KG jest odporna jedynie do 40°C. Ponadto do kanalizacji publicznej mogą być odprowadzane ścieki o maksymalnej temperaturze 35°C.
Konserwacja
Dla zapewnienia prawidłowej funkcjonalności wymagane są comiesięczne kontrole wykonywane przez właściciela/użytkownika oraz półroczne kontrole i konserwacje wykonywane przez osobę posiadającą odpowiednie kwalifikacje lub rzeczoznawcę.
Wymagania te opisane są w normie DIN 1986, część 3.
Więcej informacji dotyczących konserwacji →
Klapowe zabezpieczenia przeciwzalewowe do wód opadowych i ścieków bez fekaliów mogą być konserwowane i kontrolowane przez osoby posiadające specjalistyczną wiedzę.
Natomiast klapowe zabezpieczenia przeciwzalewowe do ścieków zawierających fekalia mogą być konserwowane i kontrolowane wyłącznie przez osoby wykwalifikowane (fachkundige Personen).
Osoba posiadająca wiedzę specjalistyczną:
Kto jest „osobą posiadającą wiedzę specjalistyczną” zgodnie z DIN 1986-100?
„Za osobę posiadającą wiedzę specjalistyczną uważa się pracowników operatora lub osoby trzecie działające na jego zlecenie, które na podstawie swojego wykształcenia, wiedzy oraz praktycznego doświadczenia są w stanie zagwarantować prawidłowe przeprowadzanie ocen i kontroli w danym zakresie.
Osoba taka może nabyć kompetencje wymagane do określonych inspekcji i testów funkcjonalnych (np. separatorów, małych oczyszczalni ścieków, urządzeń przeciwcofkowych – z wyjątkiem typu 3 do ścieków fekalnych) poprzez udział w szkoleniu zakończonym instruktażem na miejscu, oferowanym np. przez producentów, stowarzyszenia branżowe, izby rzemieślnicze czy organizacje rzeczoznawcze działające w obszarze techniki separacyjnej.”
Osoba wykwalifikowana:
Kto jest „osobą wykwalifikowaną” zgodnie z DIN 1986-100?
„Osobami wykwalifikowanymi są pracownicy niezależnych przedsiębiorstw, rzeczoznawcy lub inne instytucje, które posiadają udokumentowaną wiedzę specjalistyczną w zakresie eksploatacji, konserwacji i kontroli separatorów w wymaganym zakresie, a także odpowiednie wyposażenie techniczne do ich badania.
W indywidualnych przypadkach takie kontrole mogą być również wykonywane w dużych jednostkach organizacyjnych przez wewnętrznych specjalistów operatora, którzy są niezależni (niepodporządkowani w zakresie swoich obowiązków), posiadają równoważne kwalifikacje oraz odpowiednie wyposażenie techniczne.”
Do zakresu konserwacji należą następujące działania:
- oczyszczenie urządzenia przeciwcofkowego,
- kontrola uszczelek i powierzchni uszczelniających,
- wymiana uszkodzonych elementów,
- sprawdzenie mechaniki i stanu części ruchomych, w razie potrzeby nasmarowanie,
- prawidłowy montaż elementów,
- sprawdzenie działania zamknięcia awaryjnego,
- przeprowadzenie próby szczelności.
Szczegółowe informacje dotyczące konserwacji znajdują się w instrukcji montażu i obsługi danego produktu. Instrukcje te są dostępne do pobrania na stronie internetowej ACO Serwis
Podczas badania z użyciem lejka testowego (dostarczanego w zestawie dla typów 2, 3 i 5) symulowana jest cofka. W ten sposób sprawdzana jest szczelność oraz funkcjonowanie automatycznych klap zamykających.
Klapa przeciwcofkowa uznawana jest za wystarczająco szczelną, jeżeli w ciągu 10 minut do lejka testowego trzeba dolać mniej niż 500 ml wody.
Szczegółowy opis przeprowadzenia próby znajduje się w instrukcji obsługi danego produktu. Instrukcje te można pobrać ze strony internetowej ACO Serwis
Montaż i instalacja
Nie, nie jest to dozwolone. Cofka zagraża wyłącznie pomieszczeniom położonym poniżej poziomu cofki. Z tego względu, zgodnie z normą, zabezpieczeniem mogą być objęte tylko te pomieszczenia. Ma to istotne uzasadnienie: klapy przeciwcofkowe odcinają przewód kanalizacyjny zarówno przed ściekami cofającymi się, jak i przed ściekami odpływającymi.
Oznacza to, że w przypadku cofki ścieki nie przedostają się do wnętrza, ale jednocześnie ścieki powstające na wyższych kondygnacjach nie mogą odpływać. Zbierają się one w przewodzie, aż do momentu, gdy wypłyną w najniższym punkcie instalacji (np. brodzik prysznicowy w piwnicy), co skutkuje zalaniem pomieszczenia.
Rozwiązaniem w takiej sytuacji są przepompownie ścieków, które w przypadku cofki tłoczą ścieki z budynku do kanalizacji publicznej.
Jedynie w wyjątkowych przypadkach przy modernizacjach dopuszcza się podłączenie pionów powyżej poziomu cofki do klap przeciwcofkowych.
Nie. Klapy przeciwcofkowe ACO Triplex są dopuszczone i przeznaczone wyłącznie do ścieków bez fekaliów. W innym przypadku może dojść do zatorów i awarii funkcjonowania systemu.
Do ścieków zawierających fekalia w pomieszczeniach o drugorzędnym przeznaczeniu należy stosować zawory ACO Quatrix-K, natomiast w przypadku ciągłego odwadniania lub w pomieszczeniach z mieniem o wysokiej wartości – np. przepompownie ścieków ACO Muli-Star DDP lub ACO Muli-UF.
Aby skropliny mogły spływać z powrotem do klapy przeciwcofkowej.
Jeżeli przewód zostanie ułożony nieprawidłowo, klapa może nie działać podczas uruchomienia, a na sterowniku pojawi się sygnalizacja usterki (migająca kontrolka akumulatora). Do pracy w trybie normalnym wymagany jest naładowany akumulator, dlatego pełna funkcjonalność dostępna jest dopiero po jego całkowitym naładowaniu.
Zawór przeciwcofkowy produkowany do roku 2015 włącznie.
Dokładny rok produkcji oraz numer seryjny znajdują się na tabliczce znamionowej automatu przeciwcofkowego ACO Quatrix-K, umieszczonej na pokrywie obudowy.
Jeśli tabliczka nie jest już czytelna, można posłużyć się innymi cechami rozpoznawczymi:
- jeśli sterownik posiada 4 diody LED, oznacza to urządzenie wyprodukowane do roku 2015,
- jeśli sterownik posiada 7 diod LED, oznacza to urządzenie wyprodukowane od roku 2016.
Sterownik powinien być montowany w miejscu zabezpieczonym przed mrozem i wilgocią, czyli nie w samej studzience.
Rozwiązania:
- poprowadzenie pustego przewodu (lej rury) do budynku,
- ewentualne zastosowanie zestawu przedłużającego,
- montaż w ogrzewanej szafce zewnętrznej.
UWAGA: Przewód pneumatyczny musi być poprowadzony ze sterownika do urządzenia ze stałym spadkiem.
Aby skropliny mogły spływać z powrotem do klapy przeciwcofkowej.
Jeżeli kondensat nie może odpłynąć, zatrzymana woda uniemożliwia przekazanie zmiany ciśnienia do sterownika. W efekcie, w przypadku cofki, urządzenie nie zamknęłoby się.
Odpowiednie naklejki ostrzegawcze, zwracające uwagę na ten istotny wymóg, znajdują się bezpośrednio na przewodzie ciśnieniowym oraz na opakowaniu zestawu elektrycznego.
Włączenie:
Urządzenie uruchamia się poprzez włożenie wtyczki zasilającej do gniazdka.
Po nawiązaniu połączenia następuje kontrola akumulatora (ok. 15 sekund) i w razie potrzeby jego ładowanie (maks. 10 minut). Następnie wykonywany jest przejazd referencyjny klapy silnikowej.
Wyłączenie:
Należy wyjąć wtyczkę zasilającą z gniazdka, a następnie przytrzymać obydwa przyciski przez ok. 3 sekundy. Wszystkie diody LED zaświecą się jednocześnie – wtedy urządzenie zostaje wyłączone.
Po podaniu zasilania sterownik uruchamia się i przeprowadza test akumulatora.
Przez około 15 sekund sprawdzany jest jego stan naładowania.
- Jeżeli poziom naładowania jest zbyt niski, akumulator jest doładowywany przez maksymalnie 10 minut.
- Jeżeli włączy się alarm, oznacza to, że akumulator jest głęboko rozładowany, uszkodzony lub bezpiecznik jest przepalony.
– klapa, wrzeciono lub gwint czerwonego popychacza klapy są silnie zanieczyszczone, co uniemożliwia pełne otwarcie lub zamknięcie. Ten błąd często wykrywany jest podczas automatycznego testu (co 4 tygodnie).
Rozwiązanie: wykonać konserwację, patrz FAQ Konserwacja.
– po ponownym montażu czerwony popychacz nie jest w stanie podnieść klapy. Sterownik rozpoznaje, że klapa nie znajduje się w wymaganej pozycji końcowej „otwarta”, w efekcie wyświetlana jest awaria.
Rozwiązanie: patrz FAQ Konserwacja.
– sytuacja analogiczna jak w pkt 5: urządzenie zostało zdemontowane przy otwartej klapie, a po montażu popychacz nie może jej podnieść. Sterownik rejestruje brak pozycji końcowej „otwarta” i zgłasza usterkę.
Rozwiązanie: patrz FAQ Konserwacja.
Zawór przeciwcofkowy produkowany od roku 2016.
Dokładny rok produkcji oraz numer seryjny znajdują się na tabliczce znamionowej automatu przeciwcofkowego ACO Quatrix-K, umieszczonej na pokrywie obudowy.
Jeżeli tabliczka jest nieczytelna, można skorzystać z dodatkowych cech identyfikacyjnych:
- jeśli sterownik posiada 7 diod LED → urządzenie wyprodukowane od roku 2016,
- jeśli sterownik posiada 4 diody LED → urządzenie wyprodukowane do roku 2015
Sterownik powinien być montowany w miejscu chronionym przed mrozem i wilgocią, czyli nie w samej studzience.
Rozwiązania:
- poprowadzenie pustego przewodu (lejrury) do wnętrza budynku,
- ewentualne zastosowanie zestawu przedłużającego,
- montaż w ogrzewanej szafce zewnętrznej.
UWAGA: Przewody nie mogą być zaginane ani przygniatane – należy przestrzegać minimalnego promienia gięcia.
Włączenie:
Urządzenie uruchamia się poprzez włożenie wtyczki zasilającej do gniazdka – natychmiast rozpoczyna się przejazd referencyjny.
Po podłączeniu do sieci należy od razu podłączyć także wtyk akumulatora (kabel z konektorem oczkowym).
Opis procedury włączania znajduje się na pokrywie komory akumulatora sterownika.
Wyłączenie:
Najpierw należy odłączyć wtyk akumulatora, a następnie wyjąć wtyczkę zasilającą – urządzenie zostaje wyłączone.
Instrukcja tego procesu również znajduje się na pokrywie komory akumulatora sterownika.
Takie wyłączenie stanowi „twardy reset”, który może być pomocny przy usuwaniu usterek.
Istnieje kilka możliwych powodów. Jak jednak rozpoznać właściwą przyczynę?
- Faktyczna awaria silnika – jeśli doszło do rzeczywistego uszkodzenia silnika, zazwyczaj nie słychać żadnych odgłosów pracy.
Rozwiązanie: wymiana silnika. - Silnik zamyka klapę, a następnie ponownie ją otwiera i przechodzi w tryb awarii – sterownik kontroluje prawidłowy ruch klapy i wykrywa, czy została ona całkowicie otwarta lub prawidłowo zamknięta.
- Silne zabrudzenie klapy, wrzeciona lub gwintu czerwonego popychacza – elementy są tak zanieczyszczone, że klapa nie może dojechać do pozycji końcowych „zamknięta” lub „otwarta”. Taki błąd jest np. wykrywany podczas automatycznego testu (co 4 tygodnie).
Rozwiązanie: przeprowadzić konserwację (patrz FAQ Konserwacja). - Demontaż urządzenia przy otwartej klapie silnikowej – po ponownym montażu czerwony popychacz nie jest w stanie podnieść klapy. Sterownik rozpoznaje, że klapa nie znajduje się w wymaganej pozycji końcowej „otwarta”, i zgłasza awarię.
Zalecenie: przed pracami konserwacyjnymi ustawić klapę silnikową w pozycji serwisowej (przytrzymać oba przyciski ok. 3 sekundy).
Rozwiązanie: patrz FAQ Konserwacja - Po konserwacji pojawia się komunikat o awarii silnika – sytuacja analogiczna jak w punkcie 4: urządzenie zostało zdemontowane, gdy klapa była otwarta, a po ponownym montażu popychacz nie mógł jej podnieść. Sterownik zgłasza brak pozycji końcowej „otwarta”.
Zalecenie: przed konserwacją zawsze ustawiać klapę w pozycji serwisowej.
Rozwiązanie: patrz FAQ Konserwacja
Ogólne informacje
Zgodnie z DIN 1986, część 100 oraz EN 12056 przepompownie ścieków powinny być raz w miesiącu sprawdzane pod kątem sprawności działania i szczelności poprzez obserwację jednego cyklu pracy.
Przepompownia musi być utrzymywana przez użytkownika w czystości i w stanie umożliwiającym dostęp do kontroli i konserwacji.
Konserwacja powinna być wykonywana przez autoryzowany zakład specjalistyczny.
Kompresor nieprzerwanie wprowadza powietrze do przewodu pomiarowego, co zapobiega jego zaklejaniu się przez media tworzące kożuch (np. tłuszcze) i utracie wiarygodności pomiaru.
Jeśli zainstalowany jest minikompresor, należy odpowiednio dostosować punkty przełączania w sterowaniu. Końcówka przewodu pomiarowego musi być zawsze zanurzona w wodzie.
Obowiązkowe jest zastosowanie pomp podwójnych, jeśli dopływ ścieków nie może być przerwany.
a) dla instalacji wg DIN EN 12050-1:
- wszystkie elementy mające kontakt z medium muszą być odporne na ścieki,
- urządzenia elektryczne wewnątrz zbiornika przepompowni powinny odpowiadać co najmniej kategorii urządzeń 3 zgodnie z dyrektywą 2014/34/UE.
b) dla instalacji wg DIN EN 12050-2:
- wszystkie elementy mające kontakt z medium muszą być odporne na ścieki,
- urządzenia elektryczne wewnątrz zbiornika przepompowni powinny odpowiadać co najmniej kategorii urządzeń 3 zgodnie z dyrektywą 2014/34/UE,
- wolnostojące zbiorniki przepompowni wewnątrz budynków muszą być szczelne przy ciśnieniu wewnętrznym 0,5 kPa (50 mm słupa wody) oraz wentylowane przez dach.
c) dla instalacji wg DIN EN 752 – dodatkowo do wymagań z punktu a):
- wszystkie elementy mające kontakt z medium muszą być odporne na ścieki,
- urządzenia elektryczne wewnątrz zbiornika przepompowni powinny odpowiadać co najmniej kategorii urządzeń 3 zgodnie z dyrektywą 2014/34/UE,
- przepompownie i instalacje pompowania ścieków muszą być wyposażone w niezależny od sieci system alarmowy, który sygnalizuje optycznie i akustycznie przerwanie odpływu ścieków.
Tak. Dla instalacji na ścieki fekalne wg DIN EN 12050-1 należy zamontować zawór odcinający na przewodzie tłocznym za zaworem zwrotnym.
Dla przepompowni ścieków bez fekaliów wg DIN EN 12050-2 zawór odcinający na przewodach < DN 80 jest opcjonalny.
Jeśli nie ma zaworu odcinającego, zawór zwrotny musi być wyposażony w urządzenie napowietrzające lub należy zapewnić inną możliwość opróżnienia przewodu.
Przyczyna błędu
W szczególności w przypadku pomp zatapialnych z żeliwa stosowanych w przepompowniach lub studzienkach szybko tworzy się na powierzchni pompy warstwa rdzy. Wielu użytkowników zastanawia się, czy jest to szkodliwe i jak temu przeciwdziałać.
Temat ten został szerzej omówiony w materiale wideo, który odpowiada na najczęściej zadawane pytania dotyczące korozji.
Instalacja i montaż
Materiał przewodu tłocznego musi być odporny na pompowane medium. Dodatkowo powinien wytrzymać ciśnienie równe 1,5-krotności maksymalnego ciśnienia pompy.
Przykład: jeśli pompa wytwarza maksymalne ciśnienie 1 bar, rura musi wytrzymać co najmniej 1,5 bar.
Najczęściej stosuje się rury: SML, stal nierdzewna, PE, PVC-U (dla małych średnic nominalnych).
Zgodnie z DIN EN 12056-4, punkt 5.3 „Wentylacja”:
- przepompownie ścieków zawierających fekalia (wg DIN EN 12050-1) muszą być odpowietrzane ponad dach,
- przewód wentylacyjny może być podłączony zarówno do wentylacji głównej, jak i wtórnej,
- wentylacja przepompowni nie może być łączona z przewodem wentylacyjnym separatora tłuszczu po stronie dopływu,
- przepompownie do ścieków bez fekaliów (wg DIN EN 12050-2), jeśli mają być szczelnie zamknięte pod względem zapachów, również muszą być wentylowane ponad dach,
- w przeciwnym razie mogą być wentylowane przez filtr węglowy lub bezpośrednio do pomieszczenia.
Uwaga: stosowanie zaworów napowietrzających lub odpowietrzników wymuszonych jest zabronione w strefach zagrożonych cofką.